1992 seneleri idi. İstanbul’dan Tahran’a gidiyordum. Yanımda oturan beyefendiye dönüp "Affedersiniz siz Tahran Kilisesi'nin papazı değil misiniz?" diye sordum.
"Evet, nereden tanıdınız "diye sordu.
2 defa kilisenize uğramıştım. Sizi oradan tanıyorum efendim dedim.
ABD’ye kesin dönüş yapıyormuş.
Rejimden mi kaçıyorsunuz dedim latifeli bir şekilde gülümseyerek " Hayır...Oğlum ve torunlarım orada. Artık yaşlandım. Son zamanlarımı onlarla geçirmek istiyorum dedi...
Size bir soru sormak istiyorum ama samimi cevap almak için İstanbul’a indikten sonra sormak istiyorum müsaade ederseniz " dedim.
Tabii ki hayhay dedi.
Yeşilköy’e indik… Bavulları bekliyoruz...
Sorumu sordum.
Sizin açınızdan İran İslam devrimi nasıl değerlendirilebilir? dedim...
Bu soruyu uçakta da sorabilirdiniz dedi. Belki orada yolculardan çekinip cevap veremeyebilirdiniz. Ama şimdi artık Türkiye topraklarındasınız, rahat rahat konuşabilirsiniz dedim. Güldü...Hayır uçakta da konuşabilirdim. Ama neyse sorunuzu samimiyetle cevaplandırayım dedi ve şunları söyledi:
Beyefendi… Devrim, kumarı yasakladı. Bir Hristiyan din adamı olarak ben de karşıyım.
Zinayı yasakladı. Ben de karşıyım, içkiyi yasakladı ben de karşıyım, keyfî iktidarı yıktı. Ben de karşıydım… Çıplaklığı, kulüpleri kapattı… Bunlara karşı mı olacağım Tanrıya inanan biri olarak…
Peki sizlere karşı nasıldı tutumları dedim.
Öncelikle şunu belirteyim. Humeyni tüm bayramlarımızda, yorumlarımızda bizzat kendisi telefonla arar, kutlardı… Hatırımızı sorar gönlümüzü alırdı. Konuşmasını, bir problemimizin olup olmadığını sorarak ve İsa aleyhi selama ve Meryem validemize selamla bitirirdi. Çok nazik, kibar bir üslubu vardı bizlere karşı...
Bir kere daha içimden " İmam, seni boşuna sevmemişim " dedim..
Papaz ile, yeni hayatında mutluluk başarı temenni ederek tokalaşıp vedalaştık...
İlm-i ile amel etmenin en müşahhas örneğini papazdan bizzat dinlemek çok keyif verici idi...
Belli ki ,dinin, güzel ahlak , vicdan olduğunu ceddi Resulallah’tan ( sav) çok iyi kavramıştı İmam...
Ruhu şad, makamı cennet olsun inşallah...
